Siedzę z kawą na kolanach. Patrzę na jesienną zieleń… i myślę. Zaraz ruszę na spacer miejscowymi uliczkami, koło ściernisk, minę krzyż… ruszę prosto nad jezioro. Jestem dziś pełna niepokoju, każdego dnia wstaję i zbieram te kropelki szczęścia, które mam w sobie.
Czytaj dalej
Siedzę w pociągu i moje myśli wędrują leniwie. Mam czas na przemyślenia, marzenia…chwila samotności. Zawsze tak jej pragnę, a teraz nagle czuję się rozbita. Lubię kiedy się coś dzieje. A jednak ostatnio tempo jest niesamowite. Z jednej strony cudowne przedpołudnie z fitnessem i upragnioną kawką z przyjaciółką…potem czas dla dzieciaczków. A chwilę pózniej już wyjazd. Oj dużo tego…
Zniechęceni pogodą w ostatnich tygodniach, postanowiliśmy zamiast jechać na urlop nad jezioro, uciec w góry. Wybraliśmy Szklarską Porębę, ponieważ kilka razy przez nią przejezdzaliśmy i wydała nam się urokliwym miejscem.
Muszę zacząć od tego, że w tym roku nic nie wskazywało, że nasz wyjazd w ciepłe kraje się odbędzie. Nie mogliśmy się dogadać z naszą paczką, kto jedzie kto nie. Jednak nagle na dwa tygodnie przed wyjazdem jedna z koleżanek tak na nas napierała, że nagle wszyscy podjęli decyzję, że jedziemy na Majorkę.
Na tego roczny wrześniowy wyjazd mieliśmy ledwie kilka dni, dlatego postanowiliśmy odwiedzić miejsce w Polsce, którego jeszcze nie zwiedzaliśmy. Wybraliśmy góry i miejscowość, którą zwiedziłam będąc w podstawówce. Wiedząc, że nasze dzieci nie są wytrawnymi piechurami, postanowiliśmy pojechać w miejsce, gdzie każdy odnajdzie coś dla siebie. Wybraliśmy się do Wisły.
Wykorzystując kilka dni wolnego wyjechaliśmy do Szarloty koło Kościerzyny, gdzie mieliśmy się spotkać z rodziną mojego męża. Nie wiązałam z tym wyjazdem wiele nadziei na wypoczynek, ponieważ nastawiałam się na intensywne bieganie za moim synkiem. A jednak dobrze zmienić klimat i wybrać się na łono natury. Znów zebrałam, kilka wspomnień na zimową porę.
Czy zastanawialiście się, jak będziecie wyglądać w przyszłości? Ja tak. Przy okazji pobytu w Experymencie zobaczyłam, jak potencjalnie będę wyglądać. Oto jak wyglądam po symulacji. I muszę przyznać, że ten widok mnie nie załamał. Zawsze uważałam, że fajnie jest się starzeć ładnie.